O Golpe

(The Sting, George Roy Hill, 1973)

Vaya peliculón! Dous estafadores facendo das súas en plena depresión americana (excelente ambientación) a ritmo do fantástico ragtime de Scott Joplin... Un divertidísimo viaxe cara unha época e un lugar no que os timos estaban á orde do día e que había que facer números para sobrevivir...
Roy Hill dirixe esta maravilla con impecable estilo, que, pasados os anos (porque os anos pasan...), ainda conserva un encanto máxico e especial... E é que estamos a falar de dous protagonistas cunha química que te cagas... Paul Newman e Robert Redford, nada menos, dous guapitos de cara, que ademáis teñen o don da interpretación e de cómo encher un plano con elegancia... Dous tipos que pasarán á historia, entre outras cousas, por encarnar a Henry Gondorff e Johnny Hooker, respectivamente.
Estos dous pájaros urden un plan para foderlle os cartos ó típico mafioso hijoputa (Robert Shaw, eres dios...!), pero as cousas complícanse... Partiditas de cartas... E vólvense complicar... Un polvete... E todo parece fodido... e... AHHH... Qué final, mamaiña...!!!! O mellor dese sorprendente final (David S. Ward mereceo todo por escribir semellante guión) é que, ainda que voltes a ver a película, segues a sorprenderte!!!
Mención especial para os inumerables secundarios, e as súas historias paralelas á principal... Todos fantásticos...
Ben... Imos repasar... Guión perfecto, música perfecta, ambientación perfecta, interpretación perfecta, dirección perfecta... Dios... A PELICULA PERFECTA??? Non, amigos... Non existe a perfección (se acaso, só en Gene Tierney...), pero esta peli achégase perigosamente a esta cualidade... Se non a vistes, non sigades vivindo un minuto máis sen solucionar este problema... Poño a man no lume de que vos vai gustar...